İctimai-siyasi məsuliyyətimiz

Bu günlərdə hamı Almaniya Federativ Respublikasında 48-ci Münxen Təhlükəsizlik Konfransında iştirak edən zaman Prezidentimizə Almaniyanın Xarici Siyasət və Təhlükəsizlik İnstitutunun direktoru Volker Perthes tərəfindən verilən o sifarişli sualı müzakirə edir. Həmin video roliklər işıq sürəti ilə sosial şəbəkələrdə yayıldı və artıq ona baxmayan qalmadı yəgin ki.

     Müxalifət liderləri bir anda hamısı gündəmə atılaraq mövzunu o qədər yozdular ki, biz də bu mövzü barəsində cəmiyyətimizdə ümumi siyasi vəziyyətə, iqtidar-müxalifət münasibətlərinə və bu barədə hökm sürən ictimai rəy barəsində məqalə yazmağa qərara aldıq.

     Həmin günün səhərisi demək olar ki, bütün müxalifət yönlü kütləvi informasiya vasitələrində eyni fikirlər səslənirdi. Hüsnü Mübarək də, Ben Əli də, bütün digər devrilmiş liderlər də ölkələrində baş vermiş inqilablardan əvvəl deyirdilər ki, bizdə bu cur hadisələr inkişaf edə bilməz. Bizdə daxili məhsul flan qədər istehsal edilir, sosial şərait belə yaxşıdır və s. Amma gəlin bir qədər uzaq görən, rasional düşünək. Ərəb baharı olan ölkələrə nəzər salın, həmin Misirdə hər gün iğtişaşlar daha da güclənir, hər gün isanlar həlak olur, ictimai stabilik yoxdur, siyasi iradə ümumiyyətlə yoxa çıxıb. Ölkə tam bir xaos içərisindədir vənandırım sizi ki, hələ uzun müddət o halda qalacaq. Sizcə onlar bütün bunları əvvəlcədən bilsə idilər, baş verənlərə razı olardılar? Hələ o ölkələrdə hakimiyyətdə olan insanlar xalqlarına nə dərəcədə səmimi xidmət etdikləri barəsində məndə şəxsən dolğun məlumat yoxdur, bu özü uzun araşdırma tələb edən bir məsələdir. Amma Azərbaycanımız barəsində açıq aydın danışmaq olar.

     Bu məqalədə biz iqtidarın atdığı hər bir atdımın, ölkəmiz üçün siyasi vəya daxili müstəvidə gəbul etdiyi hər bir qanunu müzakirə etmək fikrində deyilik. Lakin ümumi olaraq ümummilli lider Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəldiyi dönəmdən bu günümüzə qədər çox dərin olmayan bir təhlil aparmağa çalışacağıq.

     Heydər Əliyev ikinci dəfə atıq istiqlaliyyətinə qovuşmuş Azərbaycanımızın rəhbərliyinə qayıdada ölkədə tam bir anarxiya hökm sürürdü. Heydər Əliyevin də gördüyü ilk işlərdən biri bu oldu ki, xarici düşməm ilə o vaxtı bizim üçün çox lazım olan müvəqqəti sülh əldə olundu, sonra daxildə olan bütün xalq və dövlət düşmənlərini aradan apardı. Beləliklə yenicə azadlığa qovuşmuş xalqımız bu böyük neməti əldən vermədi. Artıq bundan sonra əsas və çətin məsələlər başlayırdı. Xarici siyasəti necə tənzimləməli, daxili sosial münasibətləri necə qurmalı və bu qəbildən suallar o vaxtlarda çox idi. Ümümmilli lider ilk olaraq Azərbaycana balanslaşdırılmış xarici siyasət kursunu verdi, bu da o dahi şəxsiyyətin ən gözəl, uzaq görən addımlarından idi. Hər bir ağıllı və vətənini sevən insan etiraf etməlidir ki, o vaxtdan dünyada artan imicimiz bu siyasətin nə qədər düzgün olduğunu sübuta yetirmişdir artıq.

     Daxili siyasətin də kursu təyin olundu. Azərbaycan müasir, dünyəvi, tolerant və azad ölkə olmalıdır. Bütün bu istiqamətlərdə işlərin aparılması göz önündədir. Heç kim demir ki, bizim ölkə, cəmiyyət, siyasi və inzibati qurumlar idealdırlar, amma yaddan çıxardmaq da lazım deyil ki, biz hələ yenicə 20 illik yubileyimizi qeyd etdik. Bizim ölkəmizi digər demokratik ölkələr ilə müqayisə edən insanlara demək lazımdır ki, Amerika 300 ilə yaxındır ki, müstəqildir, Avropa ölkələri əsrlərlə müstəqildirlər və biz onların əsrlər ilə getdikləri yolu onilliklərdə gedirik. Bu sadə məntiq artıq vətənini, xalqını, dövlətini sevən vətəndaş üçün böyük arqumentdir.

     İnqilab eşqi ilə yaşayan müxalifət liderlərini başa düşmək olar, hərənin öz işi var. Amma o cavanlar ki, bu böyük siyasət oyunlarında aldadılırlar, onlara adam baxanda heyifi gəlir. Biz əsrlər ilə dədə-babalarımızın görmədiyi istiqlaliyyəti yaşayırıq. Bu fürsəti Allah Təala bizə qismət elədi. Biz indi bütün insani, intellektual resurslarımızı səfərbər edib Azərbaycanımızın parlaq gələcəyi uğrunda birləşib fəaliyyət göstərməliyik, bir-birimzin ayağını qazmaq ilə məşğul olmamalıyıq.

     Vallah adam bu müxalifət liderlərinə baxanda fikirləşir ki, görəsən bunlar doğrudan da hakimiyyətə gəlsələr  Azərbaycanı neçə onilliyə dala atarlar? Gəlin vətənimiz üçün çalışaq, kiminsə şəxsi davasında alətə çevrilməyək.